U ovo "blato" ne bacamo bisere - ono što u njemu leži daleko vrednije.
Kako se ispostavlja, grad od otprilike milion stanovnika niz vodu pusti plemenite metale u vrednosti od oko 13 miliona dolara godišnje, navode naučnici Državnog univerziteta u Arizoni. Iako naučnici nemaju odgovor na pitanje da li je vađenje tog metala iz kanalizacionog mulja ekonomski izvodljivo, oni naglašavaju da na otpadne vode treba gledati kao na robu, a ne samo kao otpad.
Pogledajte i: Činjenice o zagađenju životne sredine koje vas neće ostaviti ravnodušnim
Prljavo bogatstvo
Kako bi došli do zaključka, naučnici su morali duboko da zaglibe u ovo "blato". Koristili su uzorke biosolida - isušenog kanalizacionog mulja - koje su pokupili 2001. u okviru istraživanja kanalizacionog mulja Agencije za zaštitu prirodne sredine. Uzorci, koji su čuvani u skladištu biosolida u Arizoni, potiču iz 94 različitih fabrika za prečišćavanje otpadnih voda u 32 različite države.
Otkrijte i: Autobus na otpatke i ljudski izmet
Naučnici su potom analizirali svaki uzorak pomoću spektrometra mase, koji identifikuje različite elemente kako se jonizuju putem superzagrevanja. Identifikovali su 13 preovlađujućih minerala kanalizacionog mulja, među kojima su zlato, platina, srebro i bakar. Na osnovu toga, izračunali su da svaka tona mulja može da sadrži oko 280 dolara u ovim vrednim metalima. Na primer, jedna tona mulja može da sadrži oko 16 grama srebra i 0,3 grama zlata.
Saznajte i: Nova vrsta stene sastavljena od plastike
Međutim, ovi metali i minerali su obično rastvoreni ili mikroskopski, zbog čega je veoma teško izvući ih na ekonomski efikasan način. Uz to, broj od 280 dolara po toni koji su naučnici izneli zasniva se na ideji prikupljanja svakog resursa iz svake tone mulja, što je verovatno nemoguće.
