Šišmiši, beli medvedi i još 123 vrste sisara: Fluorescencija je mnogo češća nego što se prethodno mislilo

05.10.2023 14:48

Naučnici su pod UV lampama otkrili još 125 vrsta sisara koji svetle. Stoga se pitaju da li fluorescencija ima neku neku specifičnu biološku ulogu za njih?

Izvor: Shutterstock

Nakon što je kustos Keni Travilon u Muzeju iz Muzeja Zapadne Australije zajedno sa svojim timom obasjao 125 vrsta sisara iz njihove kolekcije UV svetlom, ispostaviće se da uši crvene lisice sijaju fluoroscentno zeleno, krzno šišmiša ružičasto, a belog medveda je odašiljalo slične tonove kao bela majca pod UV svetlom.

Konačan zaključak: fluorescencija je mnogo češća kod sisara nego što se to ranije mislilo - u polovini porodica, skoro svim kladama i u svih 27 redova.

From glowing cats to wombats, fluorescent mammals are much more common than you'd thinkhttps://t.co/BQpldpXyGX
— JJ Lopez aka Minkoff Minx (@MinkoffMinx)October 4, 2023

Šta je to fluorescencija i od kakve je koristi životinjama?

Ova sposobnost je ranije primećena kod korala, morskih kornjača, žaba, škorpiona, letećih veverica, papagaja, zečeva i puhova. A nastaje kada proteini kao što je keratin - apsorbuju ultraljubičasto svetlo, a zatim emtiuju svetlost veće talasne dužine. Pre svega ovo se odnosi na delove tela poput noktiju, kože, zuba, pera, brkova i kandži i krzna svetlijih boja.

Ipak, ono što je nepoznato još uvek jeste činjenica da li fluorescencija ima neku specifičnu biološku ulogu za sisare.

Torbarska krtica (Notoryctes typhlops) je bila apsolutni pobednik u ovoj kategoriju, a razlog za to je najverovatnije bilo njeno bledo-žuto krzno. Naučnici se sada pitaju da li je ovo možda povezano sa činjenicom da ona živi pod zemljom, jer proteina u njenom krznu možda ima više kako bi se zaštitila od abrazivnih čestica tla.

From glowing cats to wombats, fluorescent mammals are much more common than you'd thinkhttps://t.co/Et6SKHax4Kvia@ConversationEDU
— Dr Kenny Travouillon (@TravouillonK)October 3, 2023

S druge strane i među životinjama tamnijeg krzna koje su najaktivnije noću je primećena slična intezivnost u fluorescenciji, za sada se odbacuje mogućnost ove sposobnosti u korist veće vidljivosti noću, i pretpostavka je da ovo možda ima neke veze sa skrivanjem od predatora čije oči ne mogu da primete ove talasne dužine.

Istraživanje je objavljeno u časopisu Royal Society Open Science.