Pustinjski pejzaž u blizini Amazonskog basena: Lencois Maranjensis - mesto gde se život svake godine rađa ponovo

30.06.2023 14:06

Možda se tako na prvi pogled čini, ali magični peščani pejzaž na severoistoku Brazila nije fatamorgana.

Izvor: Shutterstock

Nacionalni park Lencois Maranjensis se nalazi u državi Maranjao, na severoistoku Brazila. U njegovoj blizini se nalazi zaliv Baja de Sao Hose, reka Preguikaš i tropski basen Amazona koji je uglavnom bujan, vlažan i zelen. Ali u ovom konkretnom slučaju, dine su podložne kišnim sezonama, što dovodi do pojave prirodnih bazena. U tim trenucima ceo prostor deluje kao da je neko na žicu okačio posteljinu da se suši. Istini za volju, njegovo ime u predvod znači "Posteljina Maranhaoa".

Područje od 1.500 kvadratnih kilometara ne obiluje biljnim svetom, uprkos kiši. Ujedno, ovo područje nije ni klasifikovano kao pustinja, jer u njemu godišnje padne 120 cm kiše. Lagune se rađaju svake godine nakon što kiše od januara do juna ispune doline između dina. Neka od ovih privremenih vodenih tela dugačka su više od 100 m i duboka do 3 m. Početkom jula, na vrhuncu sezone, lagune mogu da postanu međusobno povezane jer reke poput Rio Negra, preseku dine.

Dakle, ribe na ovaj način migriraju u lagune, gde se hrane drugim ribama ili larvama insekata zakopanih u pesku. Nekoliko vrsta riba, kao što je Hoplias malabaricus, provode sušnu sezonu u blatu, da bi na površinu "izbile" tokom sledeće kišne sezone. Кada se ona završi, lagune isparavaju - a većina riba i insekata umire.

Ribe i bube nisu jedini stanovnici ovih laguna. Pored ljudi koji žive u selima oko dina, 90 muškaraca, žena i dece naseljava dve oaze u dinama - Кeimada dos Britos i Baiša Grande - gde žive u kolibama od blata sa krovovima napravljenim od palmi. Кao i dine, oni menjaju svoju rutinu u skladu sa godišnjim dobima. U sušnoj sezoni uzgajaju kokoške, koze i goveda, manioku, pasulj i indijski orah i sakupljaju karnauba palmina vlakna koja raste u blizini dina. Кada padnu kiše i sadnja postane nemoguća, ljudi u oazama kreću ka moru, gde žive u ribarskim kampovima na plaži. Tamo trgovcima prodaju usoljenu i sušenu ribu.

Dine Lencois Maranjensis su proglašene nacionalnim parkom 1981. godine i strogo su zaštićene. Unutar njegovih granica nije dozvoljeno voziti automobile ili neko drugo prevozno sredstvo.