Kosti najstarijeg poznatog homosapijensa starije su nego što se ranije mislilo, tvrde naučnici

Geohemijskom analizom utvrđeno je da sastav pepela odgovara vulkanskom krateru koji se nalazi oko 350 kilometara severoistočno od mesta gde su pronađeni fosili.

Izvor: Andrii Zastrozhnov/Shutterstock.com

Neposredno pre pandemije koronavirusa, vulkanolog Selin Vidal i njene kolege sa Univerziteta u Kembridžu otišli su da dodatno istraže područje na kome su pronađeni fosili. U središtu njihove pažnje bio je sloj vulkanskog pepela koji je prekrivao sedimente sa ostacima.

Geohemijskom analizom utvrđeno je da sastav pepela odgovara vulkanskom krateru koji se nalazi oko 350 kilometara severoistočno od mesta gde su pronađeni fosili. Ogromna erupcija koja se tamo desila izbacila je vulkanski pepeo koji je pao na Omo I, kažu istraživači. Datiranje stvrdnutog pepela u vulkanskom krateru dovelo je do nove procene starosti ljudskih fosila, objavili su naučnici 12. januara u časopisu Nejčer.

"Svaka erupcija ima jedinstven geohemijski sastav, neku vrstu otiska prsta koji možemo koristiti", objašnjava Selin Vidal, i dodaje da na osnovu podudaranja sa slojem pepela koji pokriva fosile znaju koja je erupcija proizvela taj pepeo i starost same erupcije.

Novoutvrđena starost – od oko 233.000 godina – odgovara nedavnim otkrićima fosila koji ukazuju da je homosapijens evoluirao širom Afrike, počevši pre otprilike 300.000 godina.

Dalji rad ispitaće da li su slojevi pepela koji se nalaze ispod fosilnog sedimenta rezultat ranijih vulkanskih eksplozija.