Astečki sveštenici su ubijali ljude i od njihove KOŽE pravili 'zlatne hajine': Bog plodnosti je tražio posebne ŽRTVE

06.11.2023 14:42

Nekada davo mezoamerički narodi su verovali da je jedini način da pridobiju naklonost boga plodnosti bio da žrtvuju ljude i od njihove kože naprave haljine, koje će u ceremonijama služiti kao simbol.

Izvor: LIBRARY OF CONGRESS / Sciencephoto / Profimedia

Jedan od glavnih bogova u mezoamričkom parteonu, jeste bog Ksipe Totek ili "Naš gospodar oguljeni". Iako on danas predstavlja relikt nekih prošlih vremena, onih u kojima su koža, krv i žrtva bile svakodnevnica, nekada je njegovo ime borojnim Toltecima i Astecima ulivao nadu u smenu ciklusa: života i smrti.

Bog semenja i proleća

Izvorno je bio bog proleća, semenja i sadnje, a smatrao se i zaštitnikom metalurga i svih onih ljudi koji su se bavili obradom kamenja. Ne zna se odakle potiče, iako naučnici napominju da je njegovo poreklo drevno i da ima korenje među nosiocima Jope kulture.

In a bizarre dark parallel with the Christian tradition of Easter, the annual festival of Xipe Totec was also celebrated on the spring equinox. It was known as Tlacaxipehualiztli or: "flaying of men.#FolkloreThursday
(thread)pic.twitter.com/kUvh6It0bM
— DocMorrow (@DrThomasMorrow)February 27, 2020

Mitologija govori da je on bio sin boga Omteotla i brat Teskatlipoka, Hitzilopohtlija i Kecalkoatla, što znači da je pripadao grupi stvoritelja svetova. Na ovaj način on je bio povezivan i sa smrću, što je vremenom dovelo do shvatanja da je on izvor bolesti među ljudima. Kako bi sprečili da do velikih epidemija i smrti dođe, ljudi su smišljali razne rituale da ga odobrovolje.

Žrtve su dobijale priliku da izbegnu užasnu sudbinu, tako što su se borili protiv ratnika Orlova i Jaguara. Iako su šanse za to bile male. Naime, obučeni elitni ratnici su imali oružje od opsidijana, a žrtve mač od perja.

Sve je kulminiralo festivalom na početku proleća, gde su Ksipe Toteku prinošenje ljudske žrtve. Cilj je bio kako umiriti boga, tako i obezbediti dobru žetvu. Žrtve su u ovom slučaju uglavnom bili robovi tj ratni zarobljenici, čija koža je deo po deo odvajana od mesa kao simbolični čin regeneracije bljaka i davanja novog semena.

Prethodno bi žrtva morala 40 dana da se oblači kao ovo božanstvo i da sjajno ukrašena paradira gradom, sve do dana festivala kada bi u zoru bila žrtvovan i odrana, zajedno sa žrtvama drugih bogova. Koža njih devetorice bi potom bila bojena u žuto i pretvarana u tzv "zlatne haljine" koje su nosili sveštenici prilikom ceremonija koje su održavane narednog meseca i imale su veze sa plodnošću.

Mesoamerican tailors were much more skilled than Europeans. During Tlacaxipehualiztli, Aztecs flayed the bodies of their victims and put on the skins, creating the first biodegradable and respectful with the environment suits.pic.twitter.com/EyTm2YwADg
— John Forest (@johnforest1967)October 12, 2020

Iako bi danas ovaj prizor izazvao gađenje i brojna negodovanja zbog brutalnosti, za mezoameričke narode on je imao duboko religiozni kontekst. Ovaj čin je za njih bio približavanje božanstvu i obezbeđivanje blagoslova od istog, a nošenje odrane kože sa žrtve narednih 20 dana, imao je cilj da sibolizuje smenu života i smrti.

A kada bi se kože konačno rapspale, one su pohranjivane u svetilišta i na taj način je na kraju postizana kako su Asteci verovali, harmonija u svetu.