Činjenica je da ajkule nisu preterano mazne i slatke životinje, ali nisu ni negativci kako ih filmovi i dokumentarci prikazuju.
I dok portretisanje ajkula kao zastrašujućih predatora koji prožimaju inače suvoparne dokumentarce pridodaje filmu malo više drame, naučnici su zabrinuti da ova vrsta negativnih prikazivanja može nauditi naporima očuvanja ajkula.
U novoj studiji, naučnici sa Institua okeanografije Scripps na Univerzitetu u Kaliforniji otkrili su da pozadinska muzika u dokumentarcima o ajkulama utiče na našu percepciju ajkule, piše Phys.
Saznajte i 5 najvećih mitova o ajkulama
Naučnik Endrju Nosal i kolega sa Univerziteta Harvard uključili su preko 2.000 učesnika na internetu kako bi podelili sa istraživačima svoje pristupe i viđenje ajkula nakon što su pogledali video klip od 60 sekundi koji prikazuje plivanje ajkula.
Jedna trećina ispitanika je gledala klip koji prati preteća, strašna muzika, druga trećina je gledala snimak, koji je pratila prijatnija muzika dok je treća trećina pratila video snimak u tišini.
Nakon toga, naučnici su upoređivali rezultate i mišljenja ispitanika i došli su do sledećeg zaključka.
Učesnici koji su gledali snimak sa pretećom muzikom u pozadini ocenili su ajkule mnogo negativnije u odnosu na one koji su gledali video u tišini ili u pratnji milozvučnije muzike.
Pogledajte i Prvi put u istoriji snimljena velika bela ajkula dok spava (VIDEO)
„S obzirom na to da je priroda dokumentaraca često smatrana objektivnim i autoritativnim izvorima informacija, kritično je da su reditelji dokumentaraca i posmatrači svesni koliko muzika može da ugrozi i utiče na interpretaciju obrazovnog sadržaja“, kaže Nosal, vodeći autor studije objavljene u časopisu PLOS ONE.
Naučnici se nadaju da će ovi rezultati ohrabriti reditelje da budu pažljiviji u izboru muzike za svoje filmove.
