Razlozi uspeha dugog 162 godine: Po čemu je poznato Mongolsko carstvo?

Pod rukovodstvom Džingis-kana mongolska armija je postala najnaprednija sila koja je formirala drugo najveće carstvo na svetu.

Carstvo je uspostavljeno 1206. godine, kada je Temudžin, sin mongolskog poglavice, preuzeo moć i promenio svoje ime u Džingis-kan. Kao veoma mlad ratnik uspeo je da pobedi tada najmoćnijeg mongolskog vođu i da podstakne nezadovoljstvo među aristokratskom klasom svog naroda. Vremenom je dokazao da je jedan od najznačajnijih vođa svih vremena.

U to vreme, farmeri su se pretežno oslanjali na zemlju, pomoću koje su se izdržavali. Njihova stada koza, ovaca, konja i drugih životinja, zavisila su o izobilju pašnjaka i vode, pa su Mongoli morali da često putuju kako bi prirodne resurse održali u životu. Suša i bolesti bile su ozbiljne pretnje po njihov opstanak.

Džingis-kan je stabilizovao rizike ujedinjenjem plemena, stabilizacijom poreza, čime je podržao kinesku seljačku ekonomiju, i uspostavljanjem ruralnih zadruga.

Reformisao je zakone svog naroda, uspostavio vojno-feudalno uređenje, podržao trgovinu i religijske slobode i unapredio postojeće oružje, kao što su uzengije, kompozitni lukovi, kožni oklopi i barut. Takođe, Džingis kan primenivao je nagrađivanje svojih najlojalnijih ratnika, čime je dobio jednu od najuspešnijih armija svih vremena.

Izvor: Profimedia

Napredno oružje i povoljna klima

Njihov uspeh, između ostalog, počivao je na usvajanju novih vojnih taktika, poput kiše strela, nagomilavanjem arsenala, ponavljanjem taktike „udari i beži”, odložene opsade i primenom psihološkog rata. Svoja oružja i taktike unapređivali su i primenjujući novine usvajane od naroda koje su osvajali.

Istraživači smatraju da je za uspeh Mongola zaslužna i klima. Blaga klima koja je vladala tokom uzastopnih 15 godina i natprosečna vlaga pogodovale su stanovništvu i bogatim pašnjacima za njihove konje i stoku.

Dugotrajna vladavina

Zahvaljujući konstantnoj adaptaciji tokom perioda agresivne ekspanzije, koja je trajala 162 godine, na vrhuncu svoje moći imperija se prostirala na oko 20 milliona kilometara kvadratnih.

Uprkos svojoj ratobornoj reputaciji, mongolska imperija poznata je po periodu mira i stabilnosti trgovine i sigurnog putovanja. Mongolski mir trajao je od 1279. godine pa sve do kraja postojanja imperije. Smrću Džingis-kana 1227. godine i postojanje imperije bilo je osuđeno na pad. Imperija je podeljena na 4 dela, a do 1386. godine sva četiri dela su se raspala.

Iako je mongolska imperija bila poznata po teroru koji je širila i uništavanju svojih neprijatelja i po migracijama kako raseljenih, tako i onih koji su bežali ispred napada, iza sebe je ostavila značajan uticaj kroz „Put Svile” i njegovu istoriju trgovine, ogromno kulturno nasleđe i potencijal za nastanak modernog društva, ujedinjenjem više različizih naroda i uspostavljanje mira.