Neverovatna količina leda koja se otopila na zapadu Antarktika u poslednjih nekoliko godina, oslabila je na tom mestu Zemljinu gravitaciju.
Zemljina gravitacija mestimično pokazuje blage varijacije koje su rezultat promena u masi. Kad se pozamašni ledeni pokrivači otope, količina leda se smanjuje, a s tim je slabiji uticaj gravitacione sile na tom području.
Novi rezultati delom potiču sa satelita GOCE, Evropske svemirske agencije i četvorogodišnjeg napora da se mapira Zemljino gravitaciono polje. Gravitaciona mapa GOCE kombinovana je sa merenjima gravitacije obavljenim satelitima GRACE, misije NASA-Nemačka, koja je u toku i prati promene u Zemljinom ledenom pokrivaču putem gravitacije. Spajanje ovih informacija omogućilo je istraživačima da dobiju jasniju sliku o gubitku leda na zapadu Antarktika.
Sateliti su, prema novim izveštajima, izmerili opadanje jačine gravitacionog polja, nastalo zbog opsežnog gubitka leda. Na smanjenje glečera i ledenih grebena uticale su tople okeanske struje koje ih zapljuskuju.
Tačna merenja ukazuju da se između 2009. i 2012. svake godine otopilo oko 230 milijardi tona leda. To područje verojatno je prešlo kritičnu tačku koja vodi prema nezaustavljivoj propasti, sudeći prema istraživanjima objavljenim ranije ove godine.
Najveći gubitak imala su tri glečera na zapadu Antarktika. Između 2009. i 2012. godine glečer Pajn Ajlend gubio je 74 milijardi tona godišnje, glečer Tvejts 63 milijardi, a glečer Gec Ajs Šelf 55 milijardi tona godišnje.
Prema NASA-i, otapanje zapadno-antarktičkog ledenog pokrivača moglo bi imati vrlo ozbiljne posledice. Ako bi led u potpunosti nestao, nivo mora podigao bi se i do 5 metara. Najranjiviji deo je područje Amundsenovog mora, gde glečeri nemaju dovoljno velike ledene grebene, te na tom području nema ostrva koji bi sprečili kretanje leda.
Dodatno, stabilnost leda narušava i topla okeanska struja koja se diže s dna okeana. Samo otapanje leda na području Amundsenovog mora podiglo bi nivo mora za 1,2 metra.
