'Luka poroka' još uvek krije brojne tajne: U potonulom starorimskom gradu otkrivena građevina sa kolonadama i mozaici

Na dnu Napuljskog zaliva nalazi se deo ostataka starorimskog luksuznog odmarališta u kom su vile imale brojne istorijske ličnosti. Nova podvodna istraživanja su sada ovde otkrila veliku građevinu sa kolonadom od mermera i mozaike.

Tu su spas od žege letnjeg sunca našle brojne istorijske ličnosti poput neizmerno bogatog Marka Licinija Кrasa, Pompeja Velikog i samog Julija Cezara, koji je svoju vilu sagradio na najvišem delu obale. Ipak, koliko su Horacije i Marsijal u svojim delima hvalili njegove lepote i terapeutska svojstava voda u njemu, grad je često bio i predmet kritika.

Poput onih koje je izneo pesnik Ovidije, koji se usudio da diskredituje njegove termalne izvore sledećim rečima: "...ove vode nisu zdrave kao što se kaže". Ili pesnik Sekst Propercije, koji je grad definisao kao "luku poroka".

Stari Rimljani su voleli luksuz

Kasnije je ovo luksuzno odmaralište opljačkano od strane varvarskih naroda, da bi napokon bilo napušteno nakon opsada Arapa u 8. veku. Međutim, Baja se nalazio i na veoma aktivnom vulkanskom području, zbog čega je do 16. veka jedan njegov deo potonuo ispod plitkih voda Napuljskog zaliva.

Danas je ovaj antrčki grad arheološki park, a potopljeni deo grada je predmet podvodnih iskopavanja. U ovoj oblasti već nekoliko godina se sprovode istraživanja u delu koji se nalazi između Terme del Lacus i Punta dell'Epitaffio Ninfeo, a u kom se nekada nalazio termalni centar.

Sada je ovde identifikovatna konstrukciju dužine od preko osamdeset metara, kao i ostaci delimično urušene kolonade od mermera donetog sa ostrva Kios, u Grčkoj. Da bi sada u njegovoj neposrednoj blizini otkrili i put rađen tehnikom opus sektile. Tehnika u mozaičkoj umetnosti koja je imala široku upotrenu u starom Rimu, a koja se najviše koristila za ukrašavanje podova i zidova palata. 

Ova iz Baje prema tvrdnjama arheologa još uvek čuva originalni malter i mermer poređan u šaru naizmeničnih belih i sivih komadića. Zahvaljujući tehnici, arheolozi su uspeli da datuju put u kasno antičko doba, tj. u period između 3. i 8. veka nove ere.