Rupkand, jezero skeleta: Misterija skrivena ispod leda

Stotine ljudskih ostataka u glacijalnom jezeru u indijskoj saveznoj državi Utarahand decenijama su zbunjivale naučnike.

S obzirom da je jezero zaleđeno tokom većeg dela godine, ostaci pokojnika su se godinama krili se ispod leda i snega. Međutim, kako se led topi, tako se otkriva tajna jezera Rupkand, a skeleti se uglavnom mogu jasno videti u toku samo jednog meseca u godini.

Dom istorije i prirode: Priča o najvećem jezeru na Balkanu

Budući da su otkriveni tokom Drugog svetskog rata, mnogi su verovali da je reč o ostacima japanskih okupatora. Ubrzo je, međutim, već prvim istraživanjem procenjeno da su skeleti stari najmanje 100 godina, tako da se mnogim teorijama pridružila još jedna, koja je zvučala mnogo uverljivije. Istraživači su, naime, smatrali da su skeleti ostaci vojske Kašmira koja je nestala na Himalajima 1841. godine.  Datumi i brojevi su se poklapali, ali je sada trebalo utvrdti šta je bio tačan uzrok smrti – klizišta, napadi, bolesti ili masovna samoubistva. Iako je većina stručnjaka smatrala da je misterija ovom teorijom rešena, oni ne samo da nisu bili u pravu nego nisu ni bili blizu istini..

Pročitajte: Jezero Retba, ružičasti i slani dragulj Senegala

Izvor: Wikimedia Commons

Tokom šezdesetih godina XX veka, skeleti su ponovo analizirani, a ovog puta su istraživači utvrdili da su ostaci stari od 500 do 800 godina, odbacujući teoriju o stradanju kašmirske vojske i podstičući spekulacije o propaloj invaziji sultanata Delhi, u XIV veku. Oštećenja kostiju ukazivala su, tvrdili su eksperti, da su se preminuli borili pre smrti.

Pogledajte:Podvodna šuma jezera Kaindi

To, ipak, nije bila konačna reč stručnjaka na temu skeleta u jezeru Rupkand.

Godine 2004, National Geographic je poslao svoj tim da istraži ovaj slučaj i da snimi dokumentarni film Roopkund: The Skeleton lake. Istraživanje je počelo analizom DNK, koja je pokazala da su među približno 200 otkrivenih dela postojale dve različite grupe ljudi – oko 70 odsto tela bilo je genetski povezano s ljudima koji danas žive na teritoriji Irana, dok je manji deo sličan DNK današnjeg lokalnog stanovništva u blizini Rupkanda. Kako su objasnili stručnjaci, najverovatnije je reč o grupi hodočasnika, najverovatnije porodica, koji su pokušavale da pređu planinu. Kako se pretpostavlja, oni su unajmili lokalno mongolsko stanovništvo da ih prati na putu. Pored toga, utvrđeno je da su skeleti bili stariji nego što se ranine verovalo – čak 1.200 godina.

Izvor: Wikimedia Commons

Ovo istraživanje je konačno uspelo da odbaci sve dotadašnje teorije, kao što su klizišta, samoubistva i bitke, na koju su prvobitno oštećenja kostiju ukazivala. Pokojnici jesu pretrpeli brojne tupe povrede glave i ramena, ali je primetan nedostatak povreda na drugim delovima tela, kao i posekotine koje bi nastale nožem i koje bi ukazivale na borbu. Kako je onda došlo do istovremene smrti ovako velikog broja ljudi?

Odgovor na to pitanje možda se, u određenoj meri, krije u jednoj lokalnoj legendi. Veruje se, naime, da je kralj Radža Džasdaval sa svojom trudnom suprugom, svitom, plesnom trupom i nekolicinom grupa ljudi pošao u svetilište Nanda Devi i da ih pogodio strašan grad.Još uvek se u blizini jezera Rupkand peva pesma o grupi putnika koja, dok je putovala planinom nije poštovala boginju Nandu ili njene planine, zbog čega ih je ubila ogromnim ledenim kuglama i bacila njihova tela u jezero.

Stari grad Plužine: Zidovi na dnu Pivskog jezera

Zaključak tima National Geographic je da je ovaj mit zasnovan na stvarnom događaju i da bi velika oluja praćena strahovitim gradom zaista mogla biti uzrok njihove smrti. Iako je samo 200 ljudi bilo pronađeno i ispitano, naučnici smatraju da je moguće da se čak 600 kostura krije ispod zemlje, leda i snega.