Iz fajla 'Ne pokušavajte ovo kod kuće': U 17. veku u Nemačkoj neko je došao na ideju da svoju božićnu jelku ukrasi upaljenim svećama. Smatra se da je ova tradicija došla u Sjedinjene Američke Države oko 1830. godine (predsednik Frenklin Pirs je svoju jelku u Beloj kući ukrasio na taj način 1856). Iako smo sigurni da je ovo lep način ukrašavanja, očigledna opasnost od požara umanjena je pronalaskom električnih svetiljki krajem 1890-ih godina.
Legenda kaže da čuveni slatkiši sa crveno-belim prugama datiraju iz 1670. godine kada je nemački horski dirigent davao šećerne štapiće svojim malim pevačima kako bi bili mirni tokom predstave. Godine 1847, August Imgard, švedsko-nemački emigrant koji je živeo u Ohaju, postao je prvi američki dobavljač šećernih luša. Danas su ovo najprodavaniji slatkiši tokom decembra bez kojih su praznici nezamislivi.
Božićna zvezda potiče iz Meksika gde ju je prvi primetio ambasador Amerike Robert Džon Poinseti. Ime, “božićna zvezda” nadenuli su joj još španski osvajači zbog izgleda cveta koji podseća na zvezdu, a cveta u vreme Božićnih praznika.
Postoje dve legende o nastanku Božićne zvezde - meksička i astečka. Prema staroj meksičkoj legendi, prva Božićna zvezda nastala je iz molitve dvoje seoske dece, devojčice Marije i njenog mlađeg brata Pabla. Bili su toliko siromašni, da nisu mogli da kupe poklon malom Isusu. Na Badnji dan, na putu u crkvu, ubrali su buket poljskog bilja umesto poklona, a kada su ubrane biljke stavili oko kolevke, njihovi zeleni listovi pretvorili su se u sjajno crvene latice.
Prema drugoj legendi, lepotu duguje astečkoj boginji kojoj je zbog nesretne ljubavi, prepuklo srce. Iz kapljica njene krvi izrasao je vatreni cvet jarkocrvene boje okružen zelenim listovima.
Ne zna se tačno kada je napravljena prva snežna kugla, ali postoje podaci koji govore da se snežna kugla prvu put pojavljuje u Francuskoj, tokom ranog 19. veka. Snežne kugle su se pojavile na Pariskoj Svetskoj izložbi 1878. godine, i do 1879. godine bar pet kompanija proizvodilo je i prodavalo snežne kugle širom Evrope. Prvobitno, u pitanju su bile figure zatvorene u staklene kugle sa postoljem, bez vode i snega. Već oko 1900. godine, bečki proizvođač medicinskih instrumenata, Ervin Perci, patentirao je snežnu kuglu sa sve vodom i snežnim efektom i time napravio revoluciju ovog prepoznatljivog suvenira.
U drevnim vremenim ova zimzelena biljka koristila se za plodnost i kao afrodizijak, tako da ne čudi što su stari Grci odlučili da je dobro poljubiti se ispod nje. Taj običaj zadržao se u nekim zemljama tokom božićnih praznika. Kada se dvoje sretnu ispod imele treba da se poljube, jer ovakvi poljubci donose sreću, a verovanje je i da se iz ovog poljupca može roditi večna ljubav.
Božićni venčić datira iz drevnog Rima i Grčke, kada su se na glavama nosili prsteni od grančica, cveća i lišća. U hrišćanstvu, zimzeleni venci simbolizuju snagu i večni život, a tokom novogodišnjih praznika se kače na vrata predstavljajući znak božićnog duha. Današnji venci se prave od bobica i borovih iglica i svake godine su raskošniji i lepši.
Tradicija božićnih čarapa koje vise na dimnjaku kako bi ih Deda Mraz napunio poklonima prvi put se pojavila u pesmi Klimenta Mura 'Twas the Night Before Christmas'.
