<i> Fotografija je nastala na svadbi moje bake Kostadine Dike, rođene Vasiljević i dede Svetozara Toze Milenkovića koja se dogodila početkom prošlog veka, tačnije 13.10.1919. godine u Nišu. Tom prilikom prisustvovao je veliki broj rođaka i prijatelja, a slavlje je upriličeno uz srpske narodne običaje</i>, napisala nam je naša čitateljka Zlata Đurić. Foto: Nepoznati autor
<i> Na fotografiji se nalaze supružnici Miloje i Anica Banović (u sredini, sede), supružnici Vojislav Banović i Ljubica Banović (rođ. Urošević) – sa leve strane, supružnici Ljubomir Simović i Sava Simović (rođ. Banović) – sa desne strane i Milan Banović – u sredini, stoji. Fotografija je zanimljiva zato što omogućava da na jednom mestu vidite kako je izgledala svečana odeća u selu i u gradu. Vojislav i Ljubica su pripadali građanskom sloju stanovništva. Vojislav, inače pukovnik vojske Kraljevine Srbije, bio je po obrazovanju pravnik i radio je kao sudija u Nišu, a potom i u Makedoniji, u Štipu. Imali su ćerku Bratislavu</i>, napisao nam je Vladimir Banović.
Foto: Pavle Savić
<i>Retka je prilika da se na jednom mestu okupi veliki broj meštana sa teritorije planine Radan, a da to nisu sahrane ili slave. Danas, nažalost i da se potrudite ne možete sastaviti toliko ljudi na jednom mestu pošto je veći deo meštana napustio ovaj svet, a mlađi su se iselili u gradove. Te 1978. godine stanovnici sela Đake su se sa zadovoljstvom okupili u dolini Đavolje varoši, pošto je tad probijen put. Pre toga za Đavolju varoš je znalo samo lokalno stanovništvo, i po neki zalutali prolaznik, koji je od istih slušao mistične priče. Zahvaljujuci prvoj Foto-koloniji koja je organizovana slučajno baš kad je i sam put probijen imamo ovu fotografiju. Organizator Foto-kolonije Velisav Milenković je iskoristio priliku pa je do tada neukim meštanima održao predavanje o fotografiji koji su u velikom broju i sa velokom pažnjom slušali</i>, napisao nam je Aleksandar Tijanić
Foto: Nepoznati autor
<i> Manastir Čokešina se nalazi tridesetak kilometara od Loznice, tačnije na samim obroncima planine Cer. Po predanju, manastir Čokešina je zadužbina slavnog srpskog junaka Miloša Obilića, a gradnju istog je počeo uoči Kosovske bitke 1389. godine. Nakon pogibije Miloša Obilića radovi na manastiru su obustavljeni. Dovršen je tek početkom XV veka od strane vojvode Čokeše (vlastelina iz tog kraja) gde se i naziv manastira vezuje za njegovo ime. Istorija manastira je bila veoma burna, nekoliko puta je bio paljen i rušen, a poslednji put obnovljen 1823. godine (posle boja na Čokešini) od strane kneza Miloša Obrenovića. Inicijativom starešine manastira Čokešine, igumana Germana 1890. godine podignut je spomenik od kamena (na slici) visine pet metara pod kojim su položene kosti braće Nedića i ostalih junaka boja na Čokešini</i> , napisao nam je naš čitalac Bogdan Šušnjar. Foto: Nepoznati autor
<i>Mala Kraljevina Srbija je bila među prvim zemljama na svetu koje su oformile vojnu avijaciju. Na slici se nalaze piloti avijatike srpske vojske pored francuskog aviona iz eskadrile formirane po završetku Prvog svetskog rata. Među njima i moj pradeda Milivoje T. Vukotić. Fotografija je nastala na aerodromu u Kraljevu izmedju dva svetska rata (tačna godina nije poznata)</i>, napisala nam je naša čitateljka Jelena Vukotić. Foto: Nepoznati autor
<i>Šaljem vam sliku vojnika francuskih kolonijalnih snaga, koji su bili u Mokrinu na severu Banata 1919. godine. Bilo ih je 220 sa generalom Prinoom na čelu, poreklom iz: Indije, Senegala, Maroka... Vojnici su imali i radio-stanicu preko koje su dobijali vesti sa Mirovne konferencije u Parizu</i>, napisao nam je naš čitalac Dragoljub Badrljica. Foto: Nepoznati autor
<i>Grupni portret KUD Abrašević iz Kragujevca u Požarevcu 1958. godine kada su nastupali pred zatvorenicima u požarevačkom zatvoru. Moj otac Milomir Dimitrijević je dole u sredini. Na fotografiji se vide kostimi i narodne nošnje iz okoline Kragujevca</i>, napisala nam je naša čitateljka Jelena Dimitrijević. Foto: Nepoznati autor
<i> Uspomena sa služenja vojnog roka mog oca Milomira Dimitrijevića (prvi sa leve strane) 1954. godine u Sinju u Hrvatskoj. Na slici je folklorna grupa vojnika garnizona iz Sinja na svečanoj novogodišnjoj akademiji 22.12.1954. godine u kostimima Sinjske alke</i>, napisala nam je naša čitateljka Jelena Dimitrijević.
<i> Na fotografiji su učesnici (đaci) svetosavske proslave (27. januara 1939) u Osnovnoj školi Vožd Karađorđe u Nišu. Ovu tačku proslave, sa rodoljubivim tekstom, pripremila je učiteljica trećeg razreda Milica D. Petković. Učenici su prema mogućnostima bili obučeni u različite narodne nošnje iz cele Jugoslavije. U prvom donjem redu na ručno izvezenom platnu, koje pridržavaju učenici u simboličnim narodnim nošnjama – Slovenac, Srbin i Hrvat), izvezeno je Brat je mio koje vere bio</i>. Fotografiju šalje Ljiljana Božinović, udata Nikolić, druga u drugom redu sa leve strane, tada učenica trećeg razreda. Foto: Nepoznati autor
<i> Fotografija je nastala između 1948. i 1949. godine u Apatinskoj pivari u Apatinu. Ogromno bure za pivo napravljeno je povodom jesenjeg sajma u Novom Sadu. Moj deda Milan Beslać (sa brkovima, sedi u buretu i drži čekić), penzionisani načelnik žandarmerije Kraljevine Jugoslavije, radio je kao glavni majstor-bačvar u Apatinskoj pivari. Oko njega stoje mladi šegrti. Bure sa pivom osvojilo je nagradu u Novom Sadu, a moj deda je dobio poklon – malo bure sa pivom</i>, napisala nam je naša čitateljka Mara Torbica Jovanović.
<i> </i>Fotografija je nastala 1954. godine u zbornici Osnovne škole ’Braća Novakov’ u Silbašu, selu u Bačkoj. Na fotografiji se nalaze tadašnji učitelji, među kojima je i moja baka Sofija Žemberi (rođ. Mileticki), druga sa desne strane. Danas je tadašnja zbornica jedna od prostorija Mesne kancelarije u Silbašu”, napisao nam je naš čitalac Strahinja Kovačević. Foto: Nepoznati autor
<i>Pre II sv. rata Dunav se često ledio, pa su ljudi kolima i sankama prelazili s jedne na drugu obalu. I osamdesetih godina prošlog veka ledolomci su redovno krstarili Dunavom. Na fotografiji se vidi grupa šetača na zaleđenoj obali Dunava, s petrovaradinske strane, podno Tvrđave. U sredini stoji moj deda Lojza Grginčević. U pozadini je Most kraljevića Tomislava (kasnije Most maršala Tita/Varadinski most, danas Varadinska duga) i delimično izgrađen Dunavski kej. Fotografija je najverovatnije snimljena 1929. godine, a Most kraljevića Tomislava porušen je 11. aprila 1941</i>, napisala nam je Vesna Grginčević.
Foto: Nepoznati autor
Izvor: Foto: Nepoznati autor
