<i> Kopajući po nekom očevom kovčegu sa starudijom, našao sam porodičnu sliku iz 1872. godine. Na slici su majka Jovana i sinovi Janićije (sveštenik), Dimitrije (oficir) i Živko (takođe sveštenik) Putniković. Živko mi je pradeda, a njegov sin je Božidar Putniković, čuveni srpski general</i>, napisao nam je naš čitalac Bogdan Putniković.
Foto: Autor nepoznat
<i> Fotografija je nastala u selu Baroševac (okolina Lazarevca), verovatno u periodu 1939-1942. godine, tokom rata u Srbiji. Na snimku se vidi jedno od odeljenja škole (koja se vidi u pozadini) koja je tu i danas, poznata kao stara škola. Moj deda, Milan Mirković, nalazi se u prvom redu (dole, levo), a odmah do njega je i bosonogi dečak sa raskopčanom košuljom, jedan od drugova. Nije se imalo, sećam se njegovih reči, za nove cipele (kako njegove koje su pocepane, tako i druga pored koji ih uopšte nema).</i>, napisao nam je naš čitalac Uroš Mirković.
Foto: Autor nepoznat
<i> Fotografija je snimljena na seoskom vašaru u okolini sela Donje Tocane, srez kuršumlijski, 1939. godine. Na njoj se nalaze moj deda Vukoje Radovanović, koji u svom naručju drži moga strica Miletu. Moja baka Rada u rukama nosi moga oca Stanisava. Dole stoje ostalih troje sinova, moji stričevi Radivoje, Ljubomir i Ljubisav Radovanović. Fotografija je nastala tako što je jedno od dece (moj otac), bilo tako bolesno da su roditelji pomislili da će ga izgubiti, a čuli su da je na lokalnom vašaru fotograf koji slika posetioce. Poželevši da im makar ostane uspomena, otišli su na vašar</i>, napisao nam je naš čitalac Aleksandar Radovanović.
Foto: Autor nepoznat
<i> Da li je Tito ikada ikada posetio spomenik Neznanom junaku? To pitanje je donedavno izazivalo polemike zbog nedostatka dokaza i pouzdanih izvora. Sada, situacija je drugačija. Ove do sada neobjavljivane fotografije prikazuju Josipa Broza u društvu oficira i, ne baš očekivano, u društvu sveštenika. Datum na fotografijama je 13. maj 1945. godine</i>, napisali su nam naši prijatelji i saradnici iz Udruženja za prikupljanje i prezentaciju istorijske građe Foto-Muzej iz Beograda.
Foto: Autor nepoznat
<i> Fotografija je nastala u Beogradu - opština Palilula, 1934.godine na venčanju naše prababe Jovanke rođene Nikić (kasnije Jungbolt) i pradede Živka Savića. Predstavlja primer građanskog venčanja u Beogradu između dva rata. Sa mladencima na fotografiji je najuža rodbina i prijatelji. Iako brak između njih nije dugo potrajao, iz tog braka nastalo je naše porodično stablo i nasleđe</i>, napisale su nam naše čitateljke Milena Štrbac i Anja Arnautović.
Foto: Autor nepoznat
<i> Na fotografiji je trka dece iz Zastavinog obdaništa, snimljena 1952. godine. U Kragujevcu su, u to vreme, postojala dva obdaništa: Crvena Zastava, u kome su bila deca radnika tadašnje fabrike oružja i Crvena zvezda, za decu radnika fabrike konzervi predratnog industrijalca Stevanovića. Prednost prilikom prijema imala su deca iz slabo stojećih ili višečlanih porodica. Deca u obdaništu bila su uniformisana. Nosila su keceljice, kako se vidi na slici, koje su služile i kao spavaćice. Sva deca su kratko ošišana zbog vaši koje su bile česta pojava. Efikasni lek protiv vaši bio je petrolej, kojim su premazivane glave. Igračaka nije ni bilo. Tricikli, koji su stigli kao ratna odšteta bili su, za tadašnju decu, nešto nepojmljivo. Trka oko Spomenika palim Šumandincima, rad poznatog vajara Antuna Augustinčića, posvećen je palima u ratovima za oslobođenje od 1804. do 1918. godine. Postavljen je 1932. godine u Malom parku kod Gradske pijace u Kragujevcu. Vaspitačicama je najveći problem bio da odrede redosled takmičara, jer su svi hteli da budu prvi</i>, napisao nam je čitalac Milorad Lazarević iz Kragujevca
Foto: Autor nepoznat
<i> Fotografija je nastala 1936. godine u selu Suvi Do kod Žagubice. Snimljena je na zahtev mog čukundede Milana Dimitrijevića, koji je, boravivši u zatvoru iz političkih razloga, želeo da vidi svojih sedmoro unučadi. Deca su posebno obučena za ovu prilku, te se može videti kako je seoska svečana odeća u periodu između dva rata podrazumevala tradicionalnu nošnju. Na fotografiji je moja baka Nada Kekić (peta sleva, sa maramom na glavi) sa svojim sestrama i braćom (sleva nadesno: Olga, Rada, Živka, Miladin, Budimir i Stana)</i>, napisala nam nam je naša čitateljka Milica Jovičić iz Beograda
Foto: Autor nepoznat
<i> Fotografija je nastala 1914. godine u Nišu, u krugu fabrike Kožara. Na slici su ovekovečeni moja prababa Marija (gospođa u beloj haljini u prvom redu), moj pradeda Stevan (treći gospodin u prvom redu, desno od stola, sa detetom u krilu) i moj deda Todor (sa detetom u naručju u prvom redu). Na slici se vide i Cigani muzikanti u zadnjem redu gore. Na mestu gde je slika snimljena i dalje se nalazi fabrika koju sada koriste preduzeća kao magacinski prostor</i>, napisao nam je naš čitalac Stevan Began
Foto: Autor nepoznat
<i> Na ovoj fotografiji, snimljenoj 1929. godine, nalazi se Sokolsko društvo Stara Pazova koje je bilo jedno od značajnijih društava u zemlji, sa velikim brojem članova, i aktivnim podmlatkom. U fotografisanoj grupi se nalazi i moj deda Luka Selena. Društvo je bilo veoma aktivno u svom delovanju, bavilo se humanitarnim radom, a isticalo se u održavanju i negovanju sportskog duha, kao i priređivanju velikih sportskih manifestacija kao što je Slet sokolova</i>, napisala nam je naša čitateljka Mirjana Selena
<i> Fotografija iz ratnog perioda nastala između 1943. i 1944. godine, predstavlja grupu mladih žena iz sela Idvor, u Banatu, koje su bile članice AFŽ (antifašističkog pokreta žena) i fotografijom ovekovečile svoj aktivizam, priprema hrane za muškarce na frontu. Moja baka Zorica Belić stoji skroz desno, izdvojena, sa belom maramom na glavi, i u to vreme njen aktivizam i duh, za jedno malo selo u Banatu, predstavljalo je avangardno angažovanje i ističe njen svojevrsni bunt, ali i ljubav. Aktivizmom u AFŽ-u ona je pokazivala ljubav prema svom mužu koji je bio na frontu i ljubav prema svojoj zajednici, selu i zemlji u kojoj živi. Imala je svega 21 godinu kada je zbog svih svojih aktivnosti obolela i preminula, od tada neizlečive bolesti – tuberkuloze. Čak i na ovoj fotografiji vidi se da ona nema mira, njeno srce traži akciju, izdvojena je i mora da nešto radi, da je u pokretu, zato i meša smesu za kolače koji će svoj miris vanile poslati čoveku kojeg voli. Njen kratak život imao je smisla i ispunio je svoju svrhu, pa čak i sada njen duh nema mira, jer donosi ovu fotografiju ni manje ni više, već do alfe i omege u svetu fotografije - National Geographicu</i>, napisala nam nam je naša čitateljka Marija Belić-Bibin iz Novog Sada
Foto: Autor nepoznat
<i> U ormanu kabineta sam pronašao neke fotografije koje vam šaljem. Fotografija koju šaljem nastala je 1934. godine i na njoj se nalazi 104 deteta od prvog do četvrtog razreda, mnogo više nego danas u celoj školi od prvog do osmog razreda</i>, napisao nam je naš čitalac Zoran Milićević, nastavnik geografije iz Rgotine.
Foto: Autor nepoznat
<i> Na ovoj fotografiji su tri ratne drugarice, bolničarke 8. krajiške brigade, snimljene u jednom foto-studiju 1944. godine, u predahu između dve borbe. Skroz desno je moja majka Marica Kovačević, partizanska bolničarka</i>, napisala nam je čitateljka Bosiljka Kordin iz Zrenjanina.
Foto: Autor nepoznat
