Na ovoj slici s početka XX veka Eskim u foto-studiju u gradu Nomu, na Aljasci, pozira dok sedi u vetrovci napravljenoj od morževih creva. Nepromočiv i lako dostupan ljudima koji žive od mora, ovaj materijal je pripremljen za preradu tako što je prvo ostavljen na vazduhu da očvrsne, a zatim je isečen i prošiven vodootpornim šavovima – istim onim koji se koriste za plovila, uključujući tu i umiak (kanu) koji Eskim drži. Višak materijala na rubovima služio mu je kao sprej-suknja na moru.
I ostale iznutrice su imale primenu: bešike su pretvarane u čuture za vodu, creva su jedna za druga prišivana i korišćena za prozore na zemunicama, a želuci su rastezani za pravljenje doboša.
