Istočni London

Raznoliko stanovništvo dolazi i odlazi sa Stemford Hila u Hekniju.

Vojnici u službi Isusa Hrista, muškarci i dečaci u nigerijskoj Crkvi sionskih heruvima i serafima u Hekniju stoje u redu pred kutijom za dobrovoljne priloge.

Gde god može da pristane čamac, tu vam je dom. To važi sa stanovnike plovećih kuća na mreži kanala u istočnom Londonu. Ovi ljudi su na izletu pored kanala Herford Junion, u blizini olimpijskog stadiona.

Biserne kraljice Džeki Marfi, njena ćerka Tereza Vots, nećaka Šeron Krou i rođaka Filis Brodbent pevaju u pabu u Lejtonu. „Bisernice” su tradicionalna londonska, koknijevska humanitarna organizacija.

Istočni London je mešovita sredina mladih, starih, bogatih, siromašnih, gejeva, heteroseksualaca, i svih izukrštanih nijansi. Frizerski salon „A1” u Komeršal Roudu posećuju uglavnom mušterije iz Pakistana i Bangladeša.

Na kraju dana mladi japiji u finansijskoj četvrti Keneri Vorf opuštaju se uz piće.

Gej veče redovno se održava u klubu „Kordi” Haus u Šordiču. „Ima manje napetosti nego što biste očekivali”, kaže Džef Malgan, bivši direktor Omladinskog fonda, organizacije koja sprovodi socijalne projekte po istočnom Londonu. „Raspoloženje je dobro, nema getoizacije.”

Mukotrpno se boreći za preživljavanje, Džon Kuk zvani Džon Lovokradica lovi zečeve po obližnjim močvarama i prodaje ih u svojoj „radnji” ispred paba „Enkor End Houp”.

„Nigde u Londonu ne bih radije živela nego u Hekniju”, kaže Sibel Beličzinska, Kipranka sa dvoje dece, nezaposlena je, živi od socijalne pomoći i traži posao.

Starije generacija vole barove gde se igra tombola u Hekniju i gde za dve funte ispijate kriglu piva dok pratite izvlačenje brojeva. Po svim merilima – nezaposlenosti, prihodima, prosečnom životnom veku – većina kvartova istočnog Londona je u dnu lestvice.

Kupci i prolaznici zakrčili su Vajtčepel Roud i njegove prodavnice, u delu istočnog Londona u kome trećnu stanovnika čine Bangalci.

Vernici se mole za spas duše umrlog u turskoj Sulejmanovoj džamiji u Šordiču. „Naše komšije nas prihvataju i smatraju nas svojima”, kaže imam Husein Hakan Jildirim.

„Istočni London je svet za sebe”, napisao je Čarls Dikens. Oblakoderi grupisani u finansijskoj četvrti Keneri Vorf (suprotna strana) poseban su svet unutar tog sveta, izgrađen na nekadašnjim dokovima napuštenim šezdesetih godina, kad je pristanište premešteno nizvodno uz dublju vodu.

Subotom najnoviji doseljenici u istočnom Londonu, mladi i imućni, baškare se po popularnim kafićima ili razgledaju tezge na pijaci Brodvej. Na nekadašnjoj tržnici klasičnog voća i povrća, danas se prodaju ekološke čarape od bambusovih vlakana, srneći but i ručno sečeni dimljeni losos.

Gornji deo ulice Brik Lejn je sastajalnište mlade, kul ekipe; donji deo je konglomerat indijskih restorana, čiji su vlasnici mahom Bengalci.

Mnoga napuštena skloništa i fabrike Hekni Vika, nasleđe industrijske prošlosti istočnog Londona, pretvorena su u studije i domove mladih kreativnih ljudi poput Konrada Stina i Keti Lambert. Komercijalno preuređivanje takvih prostora ubrzano je kada su počele pripreme za Olimpijadu 2012.

U Hagerstonu, opštinski centar za izbeglice iz Vijetnama, Laosa i Kambodže, nudi, izmeđuostalog, savete o pomoći, nekretninama i prijavama za posao, kao i časove engleskog, klub za starije članove i časove tai čija.

Indigo plava svetlost sumraka smekšava grub pejzaž Brik Lejn ulice, nekada jevrejske četvrti, sada kraja u kome uglavnom žive imigranti iz južne Azije.